Biografie

Cornelis Walterus Antonius (Kees) Fens , Amsterdam 18-10-1929, aldaar 14 juni 2008) was een toonaangevend Nederlands literatuur criticus, essayist en letterkundige. 

Fens volgde zijn middelbare schoolopleiding aan het St. Ignatiuscollege (nu St.Ignatiusgymnasium) in Amsterdam, waar hij in 1948 zijn A-diploma behaalde. Daarna volgde hij in de avonduren een studie Nederlands-MO. Tussen 1959 en 1982 werkte hij als leraar Nederlands, eerst aan het Triniteitslyceum in Haarlem en vanaf 1964 aan de Frederik Muller Academie in Amsterdam.

In 1982 werd hij benoemd tot hoogleraar in de moderne Nederlandse letterkunde aan het instituut Nederlands van de Katholike Univeristeit Nijmegen (nu Radboud Universiteit).

Onder zijn begeleiding kwamen acht proefschriften tot stand, waaronder een over de novellenbundel Paranoia (1953) van Willem Frederik Hermans door G.F.H. Raat, De vervalste wereld van Willem Frederik Hermans (Huis aan de Drie Grachten, 1985). Ook promoveerde bij Fens Jos Muyres met een dissertatie over het ontstaan van de Kapellekensbaan (1953) en Zomer te Ter-Muren (1956) van Louis Paul Boon: De Kapellekensbaan groeit (Uitgeverij Plantage, 1995). 

Na zijn emeritaat in 1994 volgde nog een benoeming tot bijzonder hoogleraar literaire kritiek aan diezelfde universiteit. In 2001 legde hij ook die functie neer.

Tegelijkertijd schreef Fens literaire kritieken, vanaf 1955 voor het weekblad De Linie, van 1960 tot 1968 voor het dagblad De Tijd en van 1968 tot 1978 voor de Volkskrant. Voor die laatste krant is hij tot  zijn dood, in 2008, blijven schrijven, meest over literaire onderwerpen, hoewel hij er ook een tijdlang een sportcolumn  voor verzorgde. Kees Fens schreef voor het weekblad de Tijd een wekelijkse column onder het pseudoniem A.L. Boom van 1976  tot 1990 toen het blad samenging met de Haagse Post (HP/De Tijd).

Samen met J.J. Oversteegen en H.U. Jessurun d’Oliveira richtte hij in1962 het invloedrijke literaire tijdschrift Merlyn op.

Kees Fens was twee keer getrouwd. Uit zijn eerste huwelijk met Leny Lindeman had hij vier kinderen: Herbert, Marleen, Daan en Stijn. Na het overlijden van Leny trouwde hij met Uta-Janssens-Knorsch. 

Hij overleed op zaterdag 14 juni 2008 in het Onze Lieve vrouwe Gasthuis in Amsterdam ten gevolge van een longziekte waaraan hij al jaren leed.

Op 20 juni werd hij na een requiemmis in de Krijtberg aan het Singel te Amsterdam begraven op de Nieuwe Ooster.